Tag archieven: WGA

Paralympische gedachte

Inmiddels zijn de paralympische spelen weer voorbij. Ik heb altijd een enorme bewondering voor topsporters in het algemeen, maar paralympiërs in het bijzonder. Wat zij presteren, dat is het ultieme “denken in mogelijkheden” dat er maar bestaat. Vind ik dan.

Pas geleden ontving ik het resultaat van een door ons (namens ex-werkgever) aangevraagde herbeoordeling. De betrokken mevrouw was minder arbeidsongeschikt geworden. Dat betekent iets voor haar uitkering in de toekomst, want in plaats van 80-100% arbeidsongeschikt was er nu opeens een resterende verdiencapaciteit die ze moest gaan benutten. Ze belde meteen haar (ex-)werkgever, mijn klant, om te vertellen dat ze heel erg blij was met dit resultaat. Huh? Wat? Ja, heel blij! Want voor haar gevoel paste een volledige arbeidsongeschiktheid niet bij haar mogelijkheden. Kijk, daar word ik nu blij van, dat is wat mij betreft een paralympische gedachte.

Afgelopen weekend vroeg iemand aan mijn dochter, die zojuist gestart is op het MBO Sport en Bewegen, wat ze in de toekomst graag zou willen worden. Mijn dochter vertelde dat ze uiteindelijk de droom heeft om bewegingsagoog te worden, in een revalidatiecentrum. Want daar wil ik dan graag mensen helpen om te ontdekken wat ze allemaal nog wel kunnen. Prachtig! Dat is wat mij betreft de allermooiste ambitie die je maar kunt hebben; het denken in mogelijkheden. Ik wens het iedereen toe, ik wens de mevrouw een prachtige baan waar zij haar mogelijkheden goed kan benutten en ik wens dat mijn dochter haar dromen kan waarmaken. Ik heb niet veel te wensen……

<35 en no-risk bij in dienst houden

Een polleke op LinkedIn van mijn zeer gewaardeerde collega Paul Lammerts heeft tot deze bijdrage geleid. Hoe zit het nu precies als je een 35-minner in dienst houdt?

#Polleke! No(g) Risk?! Een werkgever houdt een 35minner in dienst. Duidelijk geen no-riskpolis. Wat nu als deze 35minner als gevolg van ‘dezelfde klachten’ later alsnog, laten we zeggen 6 maanden na einde wachttijd, in de WGA-beland, en de werkgever dán bij UWV aanklopt voor een Ziektewetcompensatie op grond van art. 29b, lid 4* (‘voortzetten dienstverband WGA’er’), van de Ziektewet voor zijn (eventuele) loondoorbetalingsplicht ?

* 29b, lid Lid 4 ZW: “De werknemer die recht heeft op een uitkering op grond van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen en ten aanzien van wie een dienstbetrekking, bedoeld in artikel 3, 4 of 5, bij diens werkgever wordt voortgezet nadat dat recht is vastgesteld, heeft vanaf de eerste dag van zijn ongeschiktheid tot werken recht op ziekengeld over perioden van ongeschiktheid tot werken wegens ziekte die zijn aangevangen in de vijf jaren na vaststelling van het recht op uitkering.”.

Valt deze WGA’er wel of niet onder dekking van de no-riskpolis ex 29b lid 4 ZW?
De antwoorden tot 17-03-2021 13:50 uur:
JA – 30%
NEE – 60%
ONDUIDELIJK – 10%

Ik stemde oorspronkelijk op nee. Echter er schoot mij iets te binnen waardoor het toch een ja zou kunnen zijn, dus ik reageerde:

Mag ik switchen naar ja? Maar dan wel voor de gevallen die OPNIEUW uitvallen ná vaststelling van de WIA. Dus niet direct bij toepassing art. 55 dus, omdat dan de ziekte niet optreedt ná vaststelling van het WIA-recht

En ja, als Paul mij dan uitdaagt om dit nader uit te werken/toe te lichten, neem ik de uitdaging aan. Daar is onderstaand schema uit naar voren gekomen (klik op het plaatje voor een Pdf):

Nou Paul, bij 12 liep ik vast, wil jij je licht daar eens op laten schijnen? Overigens neig ik naar ‘recht op no-risk (Ziektewet) is onzin’. En uiteraard is je (ieders) commentaar op de overige onderdelen ook van harte welkom!

Voor de volledigheid plaats ik de volgende kanttekeningen bij bovengenoemd schema:

Ik ben in de veronderstelling dat in de wet bedoeld wordt met ‘nadat het recht (op WIA) is vastgesteld’ bedoeld wordt de ingangsdatum van de WIA-uitkering en niet de beslisdatum van UWV
Als er een andere ziekteoorzaak verschijnt, kan bovenstaand schema in de soep lopen
Wanneer de WIA-uitkering een IVA-uitkering is, gelden andere regels
De tijd tussen de verschillende gebeurtenissen kan zeker nog een rol spelen

Heb je vragen of ‘commentaar’?

Schrijf een reactie onder dit bericht, of bel/mail mij:

Bel 06-22243929
Mail naar m.kuhne@wijzerinverzuim.nl
Of check onze contactpagina

Wakker worden!

Een werkneemster van onze cliënt werd bij de WIA-beoordeling volledig arbeidsongeschikt bevonden. Al vrijwel sinds de eerste ziektedag was er volgens de bedrijfsarts wisselend sprake van “geen benutbare mogelijkheden” en “marginale mogelijkheden”. Tijdens een periode van marginale mogelijkheden had de werkgever stappen moeten zetten naar re-integratie, aldus UWV, en omdat werkgever dat had nagelaten kreeg werkgever een loonsanctie. Daar had werkgever misschien iets van kunnen vinden, maar daar gaat het nu even niet om. Bij de WIA-beoordeling was werkneemster dus al 3 jaar arbeidsongeschikt. Het verbaasde de werkgever dan ook niet dat UWV bij de WIA-beoordeling vond dat mevrouw volledig arbeidsongeschikt was. Wat werkgever wel bijzonder vond is dat UWV geen IVA toekende.

Ik mocht van de werkgever in bezwaar tegen deze toekenningsbeslissing. Doe ik met liefde en groot plezier natuurlijk.

Het viel mij in het dossier op dat de behandelaar al in een schrijven aan de bedrijfsarts in 2019 aangaf geen therapeutische mogelijkheden meer voor mevrouw te zien. Er loopt nog een behandeling, maar die is gericht op beter slapen en activering. Of daarmee ook herstel zal optreden is maar zeer de vraag. Ik ben dan ook verbaasd als de arts van UWV, werkend onder supervisie van een verzekeringsarts, oordeelt dat een urenbeperking zal verminderen en een aantal aspecten van de beperkingen in persoonlijk en sociaal functioneren zelfs helemaal zullen verdwijnen. Op een termijn van minder dan een jaar. Hoe? Geen idee. Ik vraag mij in mijn bezwaarschrift dan ook hardop af waar deze arts die wijsheid vandaan heeft gehaald (oké, ik heb het wel iets anders verwoord).

De bezwaarverzekeringsarts is het met mij eens; zij kan in het dossier eveneens geen gegevens of argumenten afleiden op grond waarvan de prognose van de belastbaarheid als “redelijk tot goed” zou moeten worden beschouwd. Alsnog een IVA, dus. Uiteraard ben ik blij met dat resultaat en zijn dit soort bezwaarzaken nu eenmaal het werk dat ik graag doe, maar toch steekt het bij mij altijd een beetje als ik het dossier mag sluiten met een positieve rapportage. Want, zo vraag ik mij altijd af, waarom kon UWV dit niet direct concluderen? Waarom is er een wakkere werkgever voor nodig die iemand inschakelt om namens hen in bezwaar te gaan? Wetende dat er ook genoeg werkgevers zijn die nog wel liggen te slapen en dus fors blijven betalen voor een onterechte WGA-uitkering. De besparing voor mijn cliënt is ruim € 145.000,=, dus voor al die slapende werkgevers; word wakker!

Wilt u graag eens met mij overleggen over één van uw dossiers?

Leuk, ik denk graag met u mee! U kunt mij bereiken via onderstaande gegevens:

Bel 06-42079088
Mail naar m.schot@wijzerinverzuim.nl
Of check onze contactpagina