Tag archieven: UWV

Vrijetijdsbesteding

Ik ben eigenlijk altijd wel, maar zeker vandaag, een tevreden mens. Soms vraagt mijn werk (ik noem het liever “vrijetijdsbesteding”) ook wat van mijn vermogen tot het hebben van geduld…….. daar heb ik niet heel veel van, helaas.

Vandaag kreeg ik een aantal resultaten van mijn werk per post binnen. Tevreden omdat er een IVA bij zit per einde wachttijd, in plaats van de afgegeven WGA 80-100%. Dit bezwaar is binnen de termijn afgehandeld, complimenten voor UWV!

Ook zit er een IVA per datum herbeoordeling bij, maar ook daar was nog bezwaar voor nodig en wel heel veel geduld. Ik had bij wijze van spreken in de tussentijd een kind ter wereld kunnen brengen.

Verder zat er bij de post nog 1 ongegrond bezwaar, eveneens na een lange periode van geduld. Bezwaar is ongegrond, maar toch ben ik wel tevreden. Nu ik de zorgvuldige motivatie van UWV heb gelezen (wel jammer dat er voor die zorgvuldige motivatie eerst bezwaar noodzakelijk is, maar hé, kniesoor die daar op let…) kan ik over een tijdje weer een herbeoordeling gaan aanvragen omdat er dan verwacht mag worden dat de verbetering is opgetreden. UWV stelt zelfs een concrete datum voor, daar hou ik wel van.

Last but not least zat er ook nog een bevestiging van UWV bij de post waarin heel uitgebreid wordt gemotiveerd dat de herbeoordeling niet in behandeling kan worden genomen omdat onze klant geen belanghebbende blijkt te zijn. Daarmee gaan we de Belastingdienst om een correctie op de premie Werkhervattingskas verzoeken. Ook hier zijn de complimenten voor UWV op zijn plaats; het heeft veel moeite gekost om erachter te komen waarom de uitkering aan onze klant werd toegerekend en vooral waarom dit dan onterecht blijkt te zijn. Enig geduld van onze kant is ook hier beloond.

Ik heb toch echt een leuke vrijetijdsbesteding, al zeg ik het zelf.

IVA en ME/CVS

Heeft u het gevolgd? De meneer die met ME/CVS tot aan hoger beroep heeft moeten vechten om een IVA te krijgen. Met wensambulance naar de rechtbank. Gelukkig was de uitspraak voor hem gunstig, een (vervroegde) IVA had hem niet geweigerd mogen worden. Maar wat een lang gevecht is dat geweest.

Op dezelfde dag als de uitspraak van deze meneer is door UWV een uitspraak gedaan op een bezwaar dat ik had ingediend. Ook iemand met ME/CVS. Er was aan betrokkene een WGA 80-100 toegekend omdat de verzekeringsarts nog wel behandelopties zag in de vorm van een multidisciplinair traject.

Nu wilde het geval dat deze persoon al 2 x een multidisciplinair traject had gevolgd, overduidelijk zonder succes. Ook deze mevrouw was vrijwel alleen maar aan bed gekluisterd en één van de behandelaren had zelfs op papier gezet dat “áls er al een opbouw in activiteit mogelijk zou zijn, dit in een tempo zou moeten van 1 minuut per maand”.

1 minuut per maand, lieve mensen!!

Dus als alles positief verloopt en mevrouw kan inderdaad wat activiteit gaan oppakken, bijvoorbeeld was opvouwen, dan kan dit in het gunstigste geval over 5 jaar leiden tot een uurtje per dag. 1 minuut per maand, is 12 minuten per jaar, is over 5 jaar 60 minuten.

Persoonlijk vond ik deze positiviteit van de verzekeringsarts dus wel erg vergezocht. Gelukkig was de bezwaarverzekeringsarts het met mij eens en is per einde wachttijd alsnog de IVA toegekend.

De vergelijking met de meneer die tot en met hoger beroep heeft moeten gaan, gaat dus niet helemaal op. Het gaat hier niet om een vervroegde aanvraag maar om een IVA per einde wachttijd, maar toch. Gelukkig heb ik er geen rechtbank voor hoeven aandoen.

Intens sneu

Ik schreef het al eens eerder; sommige dossiers zijn zo verdrietig. In december vorig jaar kreeg ik ook zo’n dossier onder ogen. Zo’n dossier waarbij je jezelf, na het lezen, extra gelukkig prijst met dat wat je hebt. Een mevrouw die op dat moment al 4 jaar slechts marginaal belastbaar is. Intensieve behandelingen achter de rug, vrijwel dagelijks ondersteuning thuis nodig, opnieuw intensieve behandelingen met opname. Eenmaal weer thuis een ernstig zieke partner die uiteindelijk komt te overlijden. Opnieuw intensivering van de behandeling en dagelijkse ondersteuning, Telefoon op Recept enzovoort. Zo’n negatieve spiraal waar je nooit meer uit lijkt te komen. Intens sneu.

Er kwam een beslissing dat haar loongerelateerde uitkering werd omgezet in een loonaanvullingsuitkering, zonder medisch heronderzoek. Uiteindelijk heb ik in bezwaar benadrukt dat de benoemde behandelopties in deze individuele situatie gericht zijn op een toestand waarin mevrouw mogelijk ADL-zelfstandig is. Dat betekent niet dat er ook functionele arbeidsmogelijkheden zijn.

Eindelijk ontving ik vandaag, na een aantal maal uitstel, de beslissing; gegrond. Mevrouw gaat een IVA-uitkering ontvangen. De bezwaarverzekeringsarts heeft contact gelegd met de behandelaar om de doelstelling van de behandeling na te gaan. Er gaan de komende jaren inderdaad nog veel behandelingen volgen, waarbij inmiddels ook gezocht wordt naar een plek waar mevrouw na haar opname begeleid kan wonen, want ADL-zelfstandigheid is eigenlijk al wat teveel gevraagd. De behandelaar hoopt met de behandeling enige vorm van stabiliteit te behalen.

Opnieuw vind ik dit intens sneu, als “enige vorm van stabiliteit” eigenlijk het enige is dat nog te bereiken is. Ik had voor mevrouw op wat meer gehoopt. Persoonlijk vind ik het dan jammer dat hier een bezwaarzaak voor nodig is, in dit soort dossiers mis ik toch echt nog de “menselijke maat” die UWV zegt te hanteren. Een verzekeringsarts die alleen maar beoordeelt dat er nog sprake is van een lopende behandeling, dus geen IVA, gaat wat mij betreft toch net iets te kort door de bocht.